0
کتاب حرمت حیات

کتاب حرمت حیات

آلبرت شوایتزر

نویسنده: آلبرت شوایتزر

معرفی کتاب

آلبرت شوایتزر، پزشک برنده جایزه صلح نوبل، عمر خود را صرف کمک به انسان‌ها و درک معنای طبیعت کرد. نام اصلی این کتاب به انگلیسی، “کلمات (گفتارها) آلبرت شوایتزر” است اما به فارسی، از عبارت “حرمت حیات” استفاده شده که به انتخابی فریبنده به شمار می‌رود.

فلسفه” حرمت حیات” یا تکریم حیات که توسط شوایتزر به جهان عرضه شده، بسیار فراتر از این کتاب است. در این کتاب، چکیده صحبت‌ها و نظرات شوایتزر در موضوعات مختلف مطرح شده که گاهاً ارتباطی مجزا دارند و تنها بخش کوچکی از آن به بحث حرمت (تکریم) حیات اختصاص پیدا کرده است.

در واقع این کتاب کوچک را می‌توان برای آشنایی کلی با نظرات و دیدگاه‌های شوایتزر مطالعه کرد و برای آشنایی کامل‌تر با فلسفه او، کتاب‌های دیگرش را ورق زد. در واقع این کتاب نمی‌تواند دیدی کامل از اندیشه‌های او به ما منتقل کند و یا در مورد سرفصل‌های فهرست کتاب، ما را به جمع‌بندی جدیدی برساند.

از ۱۱۱ صفحه کتاب، فقط ۸۶ صفحه مربوط به گفتارهای شوایتزر اختصاص دارد و باقی صفحات مربوط به گاهشمار و منابع است، به همین دلیل می‌توان این کتاب را به سرعت مطالعه کرد.

کیفیت چاپ کتاب بسیار مناسب است و ترجمه آن هم توسط آقای شهرام نقش تبریزی که از مترجمان به نام هستند، به خوبی انجام شده است.

فهرست

-مقدمه (به قلم نورمن کازینس)

-دانش و کشف

-حرمت حیات

-ایمان

-زندگی روح

-موسیقی‌دان به مثابه هنرمند

-تمدن و صلح

-مسئله صلح در دنیای امروز

-گاهشمار

-منابع

خرید و دانلود

چکیده کتاب

-ما در جهانی قطعه قطعه و تفکیک شده، وظایفی قطعه قطعه و تفکیک شده بر دوش می‌گیریم و انجام می‌دهیم.

-بزرگی شوایتزر نه به اطر کاری که خود انجام داده بلکه به خاطر کاری است که دیگران به دلیل وجود او انجام داده‌اند.

-هیچ اتفاقی نیست که برای شما رخ دهد و کاملاً تصادفی باشد. ریشه تمامی اتفاقات را می‌توان در خیری جستجو کرد که هدفش ما بوده‌ایم.

-به محض اینکه آدمی وجود خود را دیگر نه چیزی بدیهی و ابدی بلکه پدیده‌ای ژرف و اسرارآمیز می‌دانید، اندیشه آغاز می‌شود.

-هر یک از ما باید خود انتخاب کنیم مه تا چه اندازه می‌توانیم – بدون تسلیم کردن وجود خود – فرمان‌های عشق را به اجرا درآوریم و نیز تعیین کنیم که تا چه اندازه از زندگی و شادی خود را وقف زندگی و شای دیگران کنیم.

-امید، قدرت می‌آفریند. میزان انرژی موجود در جهان برابر است با میزان امیدی که در آن است.

-آدمی در هوای رسیدن به ماه از دیدن گل‌هایی که پیش پای خودش بر زمین شکوفه می‌کنند غافل می‌ماند.

-سنگ بنای اخلاق این است که خود را با هر آنچه در اطرافمان می‌گذرد – نه تنها در زندگی آدمیان، بلکه در زندگی تمامی موجودات- یکی بدانیم.

-هر آن کس که از رنج در امان مانده باید حس کند که به کاهش رنج دیگران فراخوانده شده است.

-هر چند که خود بیرونی ما رو به اضمحلال می‌رود، خود درونی‌مان هر روز تازه و نو می‌شود.

-من به دلیل باورم به قدرت حقیقت و قدرت روح، به آینده بشر ایمان دارم.

 

ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *