معرفی کتاب والدن

– درسی که ثورو به ما آموخت را می‌توان در یک جمله خلاصه کرد: «ساده کنید». این یعنی شرایط بیرونی زندگی را ساده کنید، نیازها و جاه طلبی‌هایتان را ساده کنید و شاد شدن از لذت‌های ساده‌ای را که جهان طبیعت می‌تواند در اختیارتان قرار دهد بیاموزید.

– بیهوده است که رویای طبیعت بکری دوردست‌تر از خویشتن را در سر بپرورانیم.

– احنرام به قانون، اگر در تضاد با احترام به حقیقت قرار گیرد، شر است.

– نادیده گرفتن شر، کشنده‌ترین و در واقع تنها سلاح کشنده‌ای است که می‌توانی به سوی شر نشانه بروی.

– چقدر شکوهمند بود اگر می‌شد انسان‌ها را لَختی در فراغت دید، جز کار و کار و کار هیچ نیست.

– هیچ‌چیز حتی جنایت، بیشتر از کسب‌وکار بی‌وقفه با شعر، با فلسفه و با خود زندگی مخالفت ندارد.

– کسی اشتباه‌کارتر از آنی نیست که قسمت اعظم وقتش را صرف تامین معاش کند.

– شاعر نیز باید بدنش را با شعر تامین کند، شما باید با عشق ورزیدن امرر معاش کنید.

– طلوع و غروب هر روزه آفتاب را حقیقتاً دیدن و اینگونه خود را به واقعیت‌های هستی پیوند زدن، ما را برای ابد فرزانه نگاه می‌دارد.

– بشر طبعش آن است که این منابع را تا حد مرگ از جان طبیعت بیرون بکشد. وقتی ما بیشتر از سیب‌زمینی، فرهنگ و بیشتر از آلو قندی، نور بخواهیم، آنگاه منابع عظیم جهان استخراج می‌شود و نتیجه، یا همان تولید اصلی، نه برده و نه کارگر، بلکه انسان خواهد بود؛ آنها میوه‌هایی هستند که قهرمانان، قدیسان، شاعران، فلاسفه و منجیان بشریت نام داده می‌شوند.

– اگر جلیقه و شلوار و کلاه و کفش من مناسب آن هستند که در آنها خدا را بپرستم، پس مناسبند.

— از همان جایی که هستی و همانگونه که هستی شروع کن، بی‌آنکه به دنبال ارزشمندتر شدن باشی و با انگیزه‌ای قبلی از محبت به سراغ انجام کار خیر برو.

– مطمئن شوید به فقیران چیزی را می‌دهید که بیشتر نیاز دارند، گرچه آن‌چیز به جا گذاشتن سرمشقی باشد که آنها خود را در فاصله‌ای دور از آن بیابند.

– به حامی فقرا بودن اکتفا نکنید، بلکه بکوشید از ارزش‌های جهان باشید.

– به راستی چیزی حقیقی و متعالی در ابدیت وجود دارد؛ اما همه این زمان‌ها و مکان‌ها و موقعیت‌ها اینک و اینجا هستند. خداوند خود در لحظه خاضر به اوج تجلی می‌رسد.

– دولتی بهترین است که تا حد ممکن کمتر حکومت کند. بهترین دولت آن است که اصلاً حکومت نکند.